Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IV turniej  par 19 kwietnia 2004

 

 

Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

   

K6

874

J10832

A86

 

Q753

J32

754

K52

AJ98

Q95

6

QJ743

   

1042

AK106

AKQ9

109

 

Nasz System:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2

pas

2 BA2

pas

pas/3 BA3

pas

(pas)

(pas)

 

1, 2 w klasycznej wersji Naszego Systemu jedyny sposób na zainwitowanie końcówki bezatutowej: najpierw nieprzyrzekający starszej czwórki Stayman, a następnie zgłoszenie inwitujących 2BA; obecnie wiele par stosuje jednak w tej sekwencji odpowiedź 2, o znaczeniu: transfer na trefle albo inwit do 3BA w składzie zrównoważonym bez starszych czwórek

3 16 PC zbite w dwóch kolorach to niezupełnie odpowiednia karta do przyjęcia inwitu partnera (grozi bowiem to, że któryś z kolorów czarnych może się okazać "przelotowy"); niektórzy gracze S na pewno 3BA jednak dołożą

Inna ewentualność:

W

N

E

S

pas

pas

1 1

ktr.2

pas

1 BA3

pas

2 BA/3 BA4

pas

pas

pas

 

 

1 przed partią trzecioręczne otwarcie 1 jest dopuszczalne

2 z 16 PC zbitymi w dwóch kolorach oraz przy braku zatrzymania treflowego wywoławcza kontra jest jedyną racjonalną zapowiedzią

3 7–10 PC w składzie zrównoważonym bez starszych czwórek (1 byłoby sztucznym negatem)

4 moim zdaniem, właściwy jest inwit 2BA, na który gracz N powinien spasować (choć – z drugiej strony – ma on niebrzydkie osiem miltonów i pięciokartowego longera w karach...)

 

Wspólny Język:

W

N

E

S

pas

pas

pas

1 BA

pas

2 1

pas

2 BA/3 2

pas

pas/3 BA

(pas)

(pas)

(pas)

     

 

1 to właśnie wspomniany już transfer na trefle albo inwit do 3BA w składzie zrównoważonym bez starszych czwórek

2 2BA to minimum, a 3 – maksimum otwarcia; uwagi odnośnie kwalifikacji tej ręki przedstawiłem już poprzednio

 

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

pas

pas

2 1

ktr.

pas

2

pas

3 2

pas

3 BA3

pas

pas

pas

     

 

 

1 trzecia ręka!

2 nadwyżka, praktycznie kontra objaśniająca z fitem karowym

3 w tej sekwencji – z zatrzymaniem treflowym zapowiedź w zasadzie obowiązkowa

 

 

 

 

   Sala podzieli się zatem na grających na NS 2BA i 3BA (przede wszystkim). Końcówka powinna zostać obłożona, rozgrywający ma bowiem do wzięcia tylko osiem lew: pięć karowych, dwie kierowe oraz A. Dziewiąta może zostać wyrobiona tylko w pikach (A leży wszakże za królem) bądź w kierach [ale po oddaniu im kiera obrońcy zdejmą co najmniej cztery piki]. 2BA (NS) są jednak nieprzegrywalne.

   Tytuł teoretycznego minimaksa należy się jednak w tym rozdaniu kontraktowi 3 (NS) – lew dziewięć. Jeszcze więcej lew strona ta może wziąć, grając w kara, tyle że wyłącznie z lepszej ręki N [4 (S) położy bowiem pierwszy wist blotką pikową!].

 

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (N!);

– 9 (NS);

– 7 (WE);

BA – 8 (NS).