Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IV turniej  par 19 kwietnia 2004

 

 

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

   

J7

J

Q10854

KQ975

 

10942

73

A62

A1063

AKQ83

A109842

7

2

   

65

KQ65

KJ93

J84

 

W

N

E

S

2 BA1

3 2

4

4

pas

4 BA3

pas

5 4

pas

6

pas

pas

pas

   

1 dwukolorówka 5+–5+ na młodszych

2 dwukolorówka na starszych 5+–4+ z przewagą kierów (3 wskazywałoby kolory starsze z przewagą pików)

3 Blackwood na pikach

4 dwie wartości bez damy atu

 

  Po wskazaniu przez partnera fitu pikowego oraz pewnych wartości honorowych (odzywką 4) – zadanie przez gracza E pytania o asy jest w pełni uzasadnione; nawet jeśli W ma tylko jednego asa, kontrakt na szczeblu pięciu powinien jeszcze być (względnie) bezpieczny. Natomiast po ujawnieniu przez pytanego dwóch wartości dojdzie do szlemika w piki – kontraktu ze wszech miar godnego polecenia. Zostanie on łatwo zrealizowany – rozgrywający odda tylko jedną lewę kierową, a po ujawnieniu się sytuacji w tym kolorze wyrobi go do końca przy pomocy ekspasu pozostałej w ręce S figury (a nawet – przy podziale atutów 2–2 – będzie mógł sobie pozwolić na przebicie w dziadku dwóch blotek kierowych). Obrona siedmioma karami byłaby w aktualnych (równych) założeniach wysoce nieopłacalna, kosztowałaby bowiem stronę NS aż 1400, za wpadkę z kontrą bez sześciu.

 

Minimaks teoretyczny: 6 (WE), 12 lew; 980 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (NS);

– 11 (NS);

– 12 (WE);

BA – 8 (WE).

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33