Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
VII turniej  par 12 lipca 2004

 

Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
   

76532

73

10982

97

  

AKJ8

AQJ102

AJ6

2

Q1094

64

KQ43

AJ6
   

==

K985

75

KQ108543

  

W

N

E

S

–

pas

1

pas

1

pas

1

pas

2 1

pas

2 2

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 5

pas

4 6

pas

4 BA7

pas

5 8

pas

5 9

pas

6 10

pas

6 11

pas

pas

pas

1 PRO

2 minimum otwarcia, brak trzech kierów

3 szlemikowe uzgodnienie pików

4, 5 cue-bidy

6 brak cue-bidu kierowego

7 Blackwood

8 tu: jedna wartość

9 pytanie o damę atu

10 D plus boczny król

11 W wie o braku K, rezygnuje więc z wielkiego szlema

 

Ze względu na brak K oraz tylko jedno zatrzymanie w treflach właściwym kontraktem strony WE jest szlemik w piki. Mimo podziału atutów 5–0 można wziąć w piki aż trzynaście lew, wychodzi bowiem impas K. Rozgrywający może sobie pozwolić na dwukrotne nawet ściągnięcie pików, później zaś odegra dwie lewy kierowe (impasując króla), cztery karowe, A i weźmie pozostałe cztery lewy na obustronne przebitki.

Na WE wychodzi też wielki szlem w kara (można przebić w ręce W trefla lub ustawić obrońcę S w treflowo-kierowym przymusie) oraz w bez atu (na treflowo-kierowym przymusie przeciwko S); daje się też na tej linii wygrać szlemika kierowego.

Minimaks teoretyczny: 7 BA (WE), 13 lew; 2220 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 13 (E!);

– 12 (WE);

– 13 (WE);

BA – 13 (WE).