Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

VII turniej  par 12 lipca 2004

 

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

   

KJ102

J2

Q109

Q975

 

76

A109643

AK8

J2

84

Q85

J74

A8643

   

AQ953

K7

6532

K10

 

W

N

E

S

1

2

2

3

pas

pas

3 1

pas

pas

pas

     

1 gracz N jest świadom faktu obecności na swojej linii dziewięciu atutów, zgodnie z prawem lew łącznych przepycha się więc w 3

 

I 3 (NS) powinny zostać zrealizowane, w szczególności po naturalnym ataku A, zdradzającym konfigurację honorów w tym kolorze. Rozgrywający uzyska zrzutkę na trefla bądź na trzynaste karo, odda więc tylko jednego kiera. Oczywiście, jeśli po dostaniu się do ręki A E wyjdzie w małego kiera – S będzie musiał dołożyć z ręki blotkę.

A 3 (WE) zostałyby obłożone tylko bez jednej, rozgrywający oddałby bowiem dwa piki oraz po jednej wziątce w każdym z pozostałych kolorów. Ze względu na brak stosownej komunikacji do stołu gracz W nie zdołałby wyrobić i wykorzystać forty treflowej, nie uniknąłby zatem oddania lewy karowej.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (NS);

BA – 6 (NS).

 

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33