Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
VII turniej  par 12 lipca 2004

 

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.
   

K96

Q109842

2

1062

  

A54

3

10876

KJ843

Q832

7

AK9543

AQ
   

J107

AKJ65

QJ

975

  

W

N

E

S

pas

2 1

3

4

5 2

pas

6 3 (!)

6 4 (!)

ktr.

pas

pas

pas

1 słabe dwa

2 po pasie: trefle plus fit karowy, inwit szlemikowy (ręka silniejsza niż ta, z którą padłoby bezpośrednie 5)

3 poza fitem karowym partner musi posiadać niezłe trefle oraz A

4 po otwarciu partnera słabymi 2 szlemik przeciwników na pewno wychodzi, a obrona – w korzystnych założeniach – jest opłacalna

 

W

N

E

S

pas

2 1

3

3 2

4 3

pas

4 4

ktr.

4 5

pas

4 BA6

pas

5 7

pas

6

pas

pas

pas

    

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 po partii: trefle z fitem karowym

4, 5 cue-bidy

6 Blackwood

7 tu: jedna wartość

 

 

W tym wypadku NS w obronę raczej nie pójdą, S nie będzie bowiem pewien, jaki jest longer partnera, podczas gdy N nie będzie świadom obecności w ręce S aż tak znakomitego fitu kierowego.

Szlemik karowy zostanie łatwo zrealizowany: WE mają do wzięcia sześć kar, pięć trefli oraz A. Ale i jego obrona sześcioma kierami okaże się w pełni opłacalna: NS oddadzą dwa piki, karo oraz trzy trefle, wpadną więc tylko bez pięciu, z kontrą za 1100.

Minimaks teoretyczny: 6 (NS) z kontrą; 7 lew; 1100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (WE);

– 12 (WE);

– 7 (NS);

– 11 (WE);

BA – 7 (WE).