Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
VII turniej  par 12 lipca 2004

 

Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
   

982

QJ84

J42

1053

  

107543

K72

KQ8

K6

6

63

A107

AQ98742
   

AKQJ

A1095

9653

J

  

Nasz System:

W

N

E

S

–

–

1 1

ktr.

rktr.2

1

3 3

pas

pas4

pas

    

1 tak ładne dziesięć miltonów jak najbardziej do pierwszoręcznego otwarcia upoważniają

2 10+ PC, próba skontrowania przeciwników (lub pierwszy krok w kierunku zbilansowania rozdania)

3 taka zapowiedź (nie dopuszczająca do tego, aby partner skontrował jakąkolwiek zapowiedź przeciwników) świadczy o minimalnym (lub wręcz podlimitowym) otwarciu i siedmiokartowym longerze treflowym (przeskok!)

4 brak asów – aby wygrać podlimitowe 3BA, z pozycji W bardzo trudno jest też dostrzec możliwość zrealizowania jedenastolewowej końcówki treflowej

Wspólny Język:

W

N

E

S

–

–

2

ktr.

rktr.1

2

3 2

pas

pas3

pas

    

1 11+ PC

2 słaba ręka na długich treflach

3 wniosek jak poprzednio

Końcówka treflowa jest tu wspaniałym kontraktem, szczególnie po wskazaniu siły przez przeciwnika S, jej naukowe osiągnięcie wydaje się jednak bardzo trudne, praktycznie niemożliwe. Wystarczy przecież, iż E będzie miał jednego pika więcej (a karo albo kiera mniej), a do oddania będą trzy lewy z góry. W, nie posiadając ani jednego asa, powinien też zrezygnować z ewentualnego kontraktu 3BA (wie przecież, że jego partner ma słabą rękę na długich treflach)...

Minimaks teoretyczny: 5 (WE), 11 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).