Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 dwukolorówka 5⁺–5⁺ na młodszych

Kontrakt: 3 (W).

Wist: 5.

Wynik: 9 lew.

Zapis: 140 dla WE.

Sławek zabił pierwszą lewę A w ręce, po czym ściągnął K (!). Ujawnił się podział atutów 4–0, więc rozgrywający kontynuował ze stołu D, przygotowując sobie przebitkę od krótszego fragmentu atutów. Puczyński wziął lewę na K i kontynuował treflem. Dalsza rozgrywka była już bezproblemowa – Zawiślak przebił na stole blotkę karo, po czym ściągnął W i do końca wyatutował.

Podkreśliłem, że ściągnięcie w pierwszej rundzie kierów figury z dziadka była zagraniem jak najbardziej prawidłowym. Gdyby bowiem rozgrywający rozpoczął od A albo D z ręki, obrońcy – po oddaniu im lewy karowej – odegraliby trzy piki, po czym odeszliby np. w karo lub trefla. Wówczas – po przebiciu w dziadku kara i ściągnięciu obecnych tam K W rozgrywający nie dysponowałby bezpiecznym zejściem do ręki (aby odebrać obrońcy N ostatni atut). Musiałby zatem schodzić tam przebitką treflową, co sprawiłoby, iż 10 w ręce N zostałaby wypromowana na piątą lewę obrony.

Ponieważ po prawidłowej rozgrywce 3 są zawsze do zrealizowania, stronie NS opłaca się przelicytować ten kontrakt czterema karami, które zostaną obłożone tylko bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

– 6 (NS, WE!);

BA – 8 (WE).