Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
X turniej  par 13 października 2003

Kontrakt: 3 (E) z kontrą.

Wist: 4.

Wynik: 8 lew.

Zapis: 100 dla NS.

Oczywiście, nie można było pozwolić przeciwnikom, aby ci spokojnie zagrali sobie 2, Zawiślak podjął więc walkę, która zakończyła się na kontrakcie 3 z kontrą. Obrońcy trzykrotnie połączyli atuty, w międzyczasie biorąc lewy na A i A. Więcej niż beż jednej kontraktu nie dało się jednak obalić, Krupowicz zagrał bowiem A i karo do dziesiątki i dysponował już dobrą ręką.

W ten sposób został jednak doścignięty teoretyczny minimaks rozdania, 3 okazały się bowiem opłacalną obroną kontraktu 3 przeciwników. Wprawdzie na pierwszy rzut oka wydaje się, iż po pierwszym wiście treflowym 3 (NS) zostaną obłożone na przebitce (jako że obrońcy wezmą wówczas K, D, treflową przebitkę oraz dwie lewy karowe), jest to jednak iluzja. Otóż nawet jeśli przeciwko kontraktowi 3 gracz W rzeczywiście zaatakuje blotką treflową, rozgrywający uchroni się przed wpadką, jeśli tylko zastosuje niezbyt skomplikowany i dosyć popularny manewr techniczny zwany odebraniem obrońcom bezpiecznych odejść. Po zabiciu D asem należy zgrać A, ściągnąć A K i przebić w ręce pika (!), a dopiero potem wyjść stamtąd w kiera. Obrońca W dostanie wówczas lewę na króla atu, zgra D i pośle do przebitki trefla. Ale jego partner – po dokonaniu tej przebitki będzie musiał wyjść w karo, spod damy, albo w pika, pod podwójny renons. W obu przypadkach rozgrywający odda jeszcze tylko jedną lewę karową. Ostatnie karo z ręki S zostanie wyrzucone na W.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

BA – 8 (NS).