Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
II turniej  par 9 lutego 2004

		J1043 J987 == KJ874
== Q10643 AKQ AQ932			A9 K52 J108543 65
		KQ87652 A 9762 10
Niezwykle interesujące, układowe, dynamiczne rozdanie. Przedstawiłem tylko dwa warianty licytacyjne, w praktyce będzie im jednak na pewno o wiele więcej. Zaporowe otwarcie 3 e-S-a jest bliskie standardu, równie oczywiste jest to, iż jego partner zgłosi najpierw 4, a potem 5.

albo:

Znacznie trudniej będzie natomiast stronie przeciwnej ocenić, że te 5 – ustawione z dobrej ręki S – jest kontraktem nieprzegrywalnym! Rozgrywający przebije bowiem na stole wszystkie cztery kara ręki (albo trzy, a czwarte wyrzuci na K). Proszę zwrócić uwagę, iż gdyby kontrakt pikowy ustawiony był z ręki N, obrońca E ograniczyłby rozgrywającego do tylko dziesięciu wziątek pierwszym wistem A, a następnie kontynuacją pikową.

Kontrakt 6 z kontrą zostanie przegrany bez dwóch, okaże się więc niezwykle opłacalną obroną popartyjnych pięciu pików. Wprawdzie teoretycznie rzecz biorąc, do wpadki bez dwóch prowadzi tylko pierwszy wist A, a potem wyjście w karo lub trefla, ale nawet po innym ataku znalezienie rozgrywki na bez jednej będzie niezwykle trudne, a w zakryte karty – praktycznie niemożliwe.

Wydaje mi się, że bohaterem rozdania może zostać zawodnik E – jeśli tylko powstrzyma się od kontry na zgłoszone przez N 5. Jeżeli jego partner uwierzy ponadto przeciwnikom, iż ci nie pakują się na szczebel pięciu po to, aby postawić łatwego “górala”, tylko żywią nadzieję na wygranie tak wysokiego kontraktu, ma duże szanse, aby zapowiedzieć arcymistrzowskie 6!

Minimaks teoretyczny: 6 (WE) z kontrą, 10 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (WE);

– 10 (WE);

– 9 (WE);

– 11 (S!);

BA – 6 (WE).