Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
II turniej  par 9 lutego 2004

 

Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
   

92

A962

Q86

Q853

  

KJ8543

KJ7

J5

106

AQ76

108

A7432

K7
   

10

Q543

K109

AJ942

  

1 multi

2 do koloru partnera

3 jednak piki!

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

4

pas

pas

pas

    

1 słabe dwa

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

2 2

pas

2

pas

4

pas

pas

pas

    

 

Myślę, że stronie WE, niezależnie od stosowanej konwencji, bardzo trudno będzie w rozdaniu tym powstrzymać się od zalicytowania 4. Zwłaszcza że otwarcie gracza W padnie na pierwszej ręce w założeniach niekorzystnych. Niestety, końcówka pikowa zostanie przegrana bez jednej albo nawet bez dwóch (po wyjściu przez obrońcę S w blotkę kierową i nietrafieniu przez rozgrywającego palcówki w tym kolorze). Wpadka bez jednej nie okaże się też opłacalną obroną – strona NS ma bowiem tu do wygrania kontrakty co najwyżej na szczeblu trzech: 3 oraz 3. Może więc gracze E rzeczywiście powinni zastosować sekwencję delikatniejszą, polegającą na bliższym rozpoznaniu ręki partnera:

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

2 BA2

pas

3 3

pas

pas (!)

pas

 

1 słabe dwa

2 pytanie o singla

3 brak singla, minimum odzywki

 

 

 

 

W

N

E

S

–

–

–

pas

2 1

pas

2 2

pas

2 3

pas

3 4 (!)

pas

pas

pas

    

 

1 multi

2 do koloru partnera

3 jednak piki!

4 inwit

 

 

 

Ci, którzy się na takie rozwiązanie zdecydują, będą mieli szansę, aby zapisać sobie znakomite plus 140.

 

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 7 (WE);

– 9 (NS);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).