Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
XI turniej par 10 listopada 2003 |
Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.
987 Q109854 K32 3 |
||||
KQ J62 AJ6 KQJ96 |
52 AK73 Q1095 1072 |
|||
AJ10643 == 874 A854 |
W |
N |
E |
S |
Mariusz Puczyński |
Marcin Krupowicz |
Bartosz Chmurski |
Sławomir Zawiślak |
– |
– |
pas |
1 (!) |
ktr. |
2 1 |
ktr.2 |
3 |
ktr.3 |
pas |
pas |
pas |
1
fit pikowy (w zasadzie trzykartowy), siła 4–6 PC (tzw. minipodniesienie) albo forsing do dogranej2
kiery3
nadwyżka siłowaKontrakt: 3 (S) z kontrą.
Wist: K.
Wynik: 10 lew.
Zapis: 930 dla NS.
Mimo że strona WE posiada aż 26 PC, a NS – tylko 14, 3 okazały się nieprzegrywalne. Zawiślak pobił pierwszą lewę A, po czym przebił na stole trzy trefle, cofając się do ręki przebitkami kierowymi. Wziął też lewę na dobrze położonego K, a oddał tylko dwa kara i pika. Jedynie wist atutowy (ewentualnie poprzedzony ściągnięciem A) ograniczyłby rozgrywającego do dziewięciu wziątkek.
Trudno zgłosić większe zastrzeżenia do licytacji pary WE, nieszczęśliwie dla niej było jednak akurat to rozdanie, w którym – mimo ogromnej przewagi siły – opłacałoby się jej graczom zapowiedzieć obronne 4. Tyle że koniecznie z ręki E! (z kontrą bez jednej), 4 (W) mogłyby bowiem zostać obłożone bez dwóch na przebitce kierowej.
Minimaks teoretyczny: 4 (E!) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (E!);
– 5 (NS, WE);
– 7 (WE);
– 8 (NS);
BA – 7 (WE).