Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

XI turniej  par 10 listopada 2003

     

Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

    AKQ63
6
Q9863
J7
   
J9542
A97
J105
82

7
QJ108532
K7
K106
 
    108
K4
A42
AQ9543
   

 

W

N

E

S

Marcin Krupowicz

Mariusz Puczyński

Sławomir Zawiślak

Bartosz Chmurski

pas

1

2

3 1

3

pas

pas

3 BA

pas

pas

pas

 

1 forsing

Kontrakt: 3BA (S).

Wist: A.

Wynik: 11 lew.

Zapis: 460 dla NS.

Rozgrywający wziął drugą lewę K, wszedł do dziadka A, zagrał stamtąd W i pobił asem wstawionego przez E króla. Następnie Chmurski ściągnął ppK D, a gdy ujawnił się podział tego koloru 5–1, kontynuował treflem – do dziewiątki w ręce. To dało mu jedenaście wziątek: sześć treflowych, trzy pikowe oraz po jednej w kierach i karach.

Dokładana analiza wykazuje, że grając w bez atu z ręki S, zawsze można wziąć lew jedenaście (z ręki N nie idzie nawet 1BA!). Każdy wist poza treflowym mocno ułatwi rozgrywającemu zadanie, po ataku treflowym gracz S wykona natomiast podwójny impas w tym kolorze (dochodząc do stołu A), a następnie ściągnie wszystkie trefle. W sześciokartowej końcówce obrońca W będzie musiał zachować trzy piki, dwa kiery oraz karo – rozgrywający ściągnie wówczas A i K D, a następnie wpuści przeciwnika pikiem i dostanie jedenastą wziątkę na K.

Możliwe jest też wyrobienie kar poprzez zagranie z dziadka 9 i puszczenie jej wkoło.

Na NS wychodzą również dwie inne końcówki: karowa oraz pikowa, ale chyba wyłącznie w widne karty (szczególnie ta ostatnia).

Minimaks teoretyczny: 5 BA (S!), 11lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 11 (NS);

– 9 (WE);

– 10 (NS);

BA –11 (S!).

 

następne rozdanie

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33