Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
XI turniej par 10 listopada 2003 |
Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.
![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
Mariusz Puczyński |
Marcin Krupowicz |
Bartosz Chmurski |
Sławomir Zawiślak |
– |
1 |
ktr. |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
1
naturalne, 7+ PC; 12
kontra objaśniająca na karachKontrakt: 3BA (E).
Wist: 2.
Wynik: 7 lew.
Zapis: 200 dla NS.
Na linii WE znajduje się 26 miltonów i longer
roboczy w karach, nic zatem dziwnego, że Chmurski z Puczyńskim doszli do
bilansowych 3BA. Niestety, kontrakt ten nie miał żadnych szans, tym bardziej
że obrońcy od razu ugodzili rozgrywającego w najsłabszy punkt, wistując w
trefle. Chmurski zorientował się, że przez kara przedrzeć się nie zdąży
(w najlepszym wypadku musiałby wówczas oddać dwa kara, dwa trefle oraz A)
i postawił na jedyną szansę wygrania kontraktu, jaką dawała mu trzecia
9
oraz podział kierów 3–3. (Alternatywą było zagranie na bezpieczne bez
jednej, do którego prowadziło wyrobienie choćby jednej lewy karowej). W
drugiej lewie Bartek wyszedł więc z ręki
K, a obrońcy zabili
A i
kontynuowali treflem. Ponieważ nie zachodziła żadna z szans, na które liczył
rozgrywający (nie było trzeciej
9, a kiery dzieliły się 4–2), ten
ostatni pozostał do końca rozdania z zawsze mu należnymi siedmioma wziątkami
(wziął dwa piki, dwa trefle i trzy kiery).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla
WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (W!);
– 9 (WE);
– 9 (WE);
– 8 (WE);
BA – 7 (WE).