Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
XI turniej par 10 listopada 2003 |
Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.
![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
Marcin Krupowicz |
Mariusz Puczyński |
Sławomir Zawiślak |
Bartosz Chmurski |
– |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA4 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
półforsujące2
wieloznaczne, sztuczne3
siłowe, do 9 PC4
nieforsujące, 16–17 PC, inwit do słabej strefy odpowiedzi 1BA5
W miał minipodniesienie z czterokartowym fitem kierowym, wrzucił więc końcówkęKontrakt: 4 (E).
Wist: 7.
Wynik: 10 lew.
Zapis: 620 dla WE.
Do oddania były tylko kier, pik i trefl, końcówka kierowa
została zatem łatwo zrealizowana. Teoretycznie rzecz biorąc, gracze NS
mogli ją niezwykle tanio obronić (mieli bowiem do wzięcia dziewięć lew w
piki, 4 z kontrą kosztowałyby więc ich tylko 100, za wpadkę bez jednej),
żaden z nich nie miał jednak oczywistego/łatwego wejścia do licytacji. Być
może tryumf święciłaby kontra bi, gdyby gracz S mógł zgłosić
taką zapowiedź po czwartoręcznym otwarciu 1
przeciwnika z prawej, jego
partner miałby dużą szansę na znalezienie opłacalnej obrony...
Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą,
9 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (WE);
– 10 (WE);
– 9 (NS);
BA – 7 (WE).