Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
|
XI turniej par 10 listopada 2003 |
Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.
AK 1094 764 A10642 |
||||
5 KJ8732 108 QJ93 |
Q9876 AQ AJ9532 == |
|||
J10432 65 KQ K875 |
W |
N |
E |
S |
Marcin Krupowicz |
Mariusz Puczyński |
Sławomir Zawiślak |
Bartosz Chmurski |
– |
1 |
1 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
Kontrakt: 3 (W).
Wist: A.
Wynik: 9 lew.
Zapis: 140 dla WE.
Zawiślak długo myślał nad dołożeniem 4, w końcu jednak spasował, dochodząc do słusznego wniosku, że przebitki w jego ręce honorami atutowymi to może nie być to, na czym partnerowi najbardziej zależy. W drugiej lewie Puczyński wyszedł blotką atu. Rozgrywający utrzymał się A w dziadku, przebił w ręce pika i zamierzał przebić na stole trefla (przy A K x u N dałoby mu to dziesięć wziątek: sześć kierowych w ręce, przebitkę trefla w dziadku, A oraz damę i fortę pikową). Kiedy jednak już w drugiej rundzie pików od N spadł król, Krupowicz zmienił plany: ściągnął jeszcze dwa razy atu (K i W), po czym czujnie nie postawił na podwójny impas karowy, tylko wszedł na stół A, na D pozbył się z ręki przegrywającego kara, przebił tam karo i wyszedł D. S wziął lewę K i zagrał W. Rozgrywający przebił w ręce ostatnim atutem i kontynuował W. N dostał dwie wziątki na A 10, ale ostatnią musiał oddać Marcinowi na 9.
Kontrakt 3 można też było zrealizować na kilka innych sposobów, chociaż niektóre z nich wymagałyby złapania gołego mariasza karowego za ręką (np. po pierwszym wiście w atu byłoby to absolutnie konieczne).
Na WE były też do wygrania 4 (pod warunkiem zagrania atutów z góry).
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 10 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 8 (WE).