Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
XI turniej  par 10 listopada 2003

Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

		K73 J632 72 K862
A965 KQ QJ1084 J5			Q4 A1098754 K9 A9
		J1082 == A653 Q10743

 

Kontrakt: 4 (WE).

Wist: 4.

Wynik: 11 lew.

Zapis: 450 dla WE.

Licytacja nie wymaga szczególnego komentarza. W pierwszej lewie Chmurski pobił K asem i wyszedł z ręki K. Zawiślak zabił A i ściągnął D. W lewie tej Krupowicz dołożył 8 – w swoim mniemaniu lawintala pikowego. Niestety, Sławek przyjął tę kartę za ilościówkę i w czwartej lewie kontynuował 10, chcąc zmusić rozgrywającego do dokonania przebitki w dziadku wysokim atutem. Był to jednak błąd, który wystarczył już Chmurskiemu do zdobycia nadróbki. Bartek przebił bowiem w ręce (zrzucając ze stołu pika), po czym wszedł do dziadka D. Ujawnił się rozkład atutów 4–0. Rozgrywający kontynuował kkD, a następnie W. Krupowicz prawidłowo nie przebił, tylko zrzucił pika, ale nic mu to już nie pomogło. Także Chmurski pozbył się bowiem z ręki pika, a potem przebił tam dobre karo (N zrzucił kolejnego pika), wszedł na stół A, przebił w ręce pika, powrócił do dziadka K i w dwukartowej końcówce – zagrywając stamtąd w pika/karo – ostatecznie wyparadował prawemu obrońcy waleta atu.

Gdyby po dostaniu się do ręki A Zawiślak wyszedł w pika – rozgrywający musiałby oddać lewę na K albo na W i zrobiłby tylko swoje.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 10 (WE);

– 7 (WE);

BA – 8 (WE).