Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 5⁺, bez starszych czwórek, forsing do dogranej

Kontrakt: 3BA (W).

Wist: 8.

Wynik: 10 lew.

Zapis: 430 dla WE.

Kontrakt jak najbardziej standardowy. Zawiślak wziął pierwszą lewę K i odwrócił D, obrońcy zdjęli więc też dwa piki. Rozgrywający miał w tym momencie dziewięć lew z góry (trzy kara, trzy kiery, pik i dwa trefle), a w końcówce udanie zaimpasował D i zrobił nadróbkę.

W widne karty – i jak sądzę, wyłącznie w widne – możliwe jest tu zdobycie w bez atu jednej lewy więcej. Przynajmniej wówczas, gdy rozgrywającym będzie E, 5BA (W) zostaje bowiem bezwarunkowo obłożone właśnie po ataku karowym. A aby wziąć jedenaście lew z ręki E, konieczne jest nie tylko podwójne zaimpasowanie trefli (damy z dziesiątką), ale też wyrobienie sobie wziątki w pikach (lewy na 9 nie zrealizuje się nawet po impasie waleta ze względu na zablokowanie koloru i brak stosownej komunikacji), i to w specyficzny sposób. Powiedzmy, że przeciwko hipotetycznemu kontraktowi 5BA (E) obrońca S zaatakuje w kiera. Należy zabić tę lewę w dziadku, wyjść stamtąd 9 (albo zagrać blotkę do 8 w ręce), pobić waletem podstawioną przez N 10, zagrać z ręki blotkę pik i ... przepuścić podłożonego przez e-S-a waleta (!). Chodzi bowiem o to, aby pierwsza pikowa lewa obrony została wzięta przez gracza S (a nie N), który nie jest w stanie podegrać kar. Dopiero w trzeciej rundzie pików rozgrywający dostanie się do stołu (w drugiej gracz N pobije asem 10), zgra pozostałe tam figury kierowe, a następnie wykona głęboki impas treflowy (ósemką). Da mu to sześć lew treflowych, trzy kierowe, karową oraz pikową. To jednak – powtarzam raz jeszcze – czysta teoria (w podobny sposób może zostać zrealizowana z ręki E końcówka treflowa!), za standardowy należy uznać zapis 430 dla WE – za wzięcie w bez atu lew dziesięciu.

Minimaks teoretyczny: 5BA (E!), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (E!);

– 9 (WE);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 11 (E!).