Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
XI turniej par 10 listopada 2003 |
Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
Mariusz Puczyński |
Marcin Krupowicz |
Bartosz Chmurski |
Sławomir Zawiślak |
– |
– |
– |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
3 |
pas |
pas (!) |
pas |
1
tutti frutti: jednokolorowa ręka na pikach albo dwukolorówka 5+–5+ kiery z młodszym; (4)5–9(10) PC2
pytanie3
kiery plus karaKontrakt: 3 (S).
Wist: 8.
Wynik: 10 lew.
Zapis: 130 dla NS.
Otwarcie tutti frutti to broń przede wszystkim
destruktywna, dlatego nawet z 16 PC Krupowicz zdecydował się na statystycznego
pasa. Miał rację, jako że górnym pułapem możliwości strony NS było
w tym rozdaniu dziewięć lew w kara i w ... kiery. W praktyce pierwszy wist
atutowy – często efektywna obrona przeciwko rękom dwukolorowym –
wypuścił nadróbkę – rozgrywający wziął pierwszą lewę 9 w ręce,
a w toku dalszej rozgrywki powtórzył impas atutowy i oddał tylko pika oraz
dwa trefle (które szybko ściągnęli przeciwnicy). Dzięki korzystnym podziałom
w obu kolorach czerwonych oraz zabezpieczeniom przez skrótem ręki S w
czarnych można też było wziąć dziewięć lew, grając w kiery.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla
NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (S!);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 7 (W!);
BA – 7 (N!).