Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
XI turniej par 10 listopada 2003 |
Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.
![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
Mariusz Puczyński |
Marcin Krupowicz |
Bartosz Chmurski |
Sławomir Zawiślak |
pas |
pas |
1 |
1 |
1 |
2 |
2 |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
wartości karowe, inwit do końcówki, przede wszyskim kierowejKontrakt: 4 (S).
Wist: K.
Wynik: 10 lew.
Zapis: 420 dla NS.
Ostry, niezwykle celny inwit Sławka sprawił, że para
Krupowicz–Zawiślak znalazła się w podlimitowej, ale bardzo szansownej
końcówce kierowej. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że rozgrywający ma do
oddania jedynie dwa piki oraz lewę atutową. Groźny jest jednak skrót
treflowy. W rzeczywistości Zawiślak zabił pierwszą lewę A i zagrał w
pika. Chmurski wskoczył
K i kontynuował treflem. Rozgrywający przebił w ręce
i powtórzył pikiem. Tę lewę wziął Puczyński dziesiątką. Gdyby Mariusz
nie zgrał teraz w trefle, Sławek przebiłby w dziadku pika, zaimpasowałby
D, po czym ściągnąłby
A K D, oddałby więc jeszcze tylko lewę atutową.
Mariusz wyszedł więc
D, po raz drugi skracając rękę rozgrywającego, cóż
jednak z tego, skoro wyrobiło to jednocześnie wszystkie pozostałe trefle na
stole. Zawiślak ściągnął wówczas
K i
A, poznając prawdę o rozkładzie
kierów, zagrał
W na impas (!), a potem kontynuował ze stołu dobrą
9.
W ten sposób obrońca E dostał tylko jedną wziątkę kierową i cienka
końcówka została zrealizowana.
Teoretycznie rzecz biorąc, na NS możliwe jest też zrealizowanie kontraktu 3BA, wymaga to jednak zaimpasowania w ciemno (najdalej w drugiej rundzie koloru) waleta kierowego.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (NS);
– 7 (WE);
BA – 9 (NS).
*
Po tym rozdaniu pary zamieniły się miejscami.