Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003

1 kontra sputnik

Kontrakt: 4 (W).

Wist: K.

Wynik: 11 lew.

Zapis: 450 dla WE.

Końcówka pikowa była tu do wygrania zawsze – w najgorszym wypadku rozgrywający oddałby dwie lewy atutowe (w pierwszej rundzie pików zagrywając blotkę do dziewiątki) oraz karo. Istniała też możliwość zrealizowania 4 w oparciu o obustronne przebitki: dwóch kierów w dziadku i dwóch trefli w ręce, ostatnia z nich zostałaby połączona z tzw. manewrem złodziejskim. Po pierwszym wiście kierowym sytuacja rozgrywająca stała się jeszcze bardziej komfortowa i nie omieszkał on nawet – z raz jeszcze mu okazaną drobną, acz istotną pomocą ze strony obrońców – zrealizować nadróbki. W drugiej lewie Puczyński zagrał pika do dziewiątki – i waleta w ręce Zawiślaka. Sławek powinien był trzykrotnie połączyć atuty, po W kontynuował jednak kierem (to właśnie była, wspomniana wyżej, “drobna, acz istotna pomoc”). Mariusz zabił w ręce A, pozbywając się ze stołu kara, wszedł do dziadka K, na A wyrzucił z ręki 10, wrócił tam A i wyszedł blotką karo. Krupowicz przebił D, ale Puczyński nadbił K i kontynuował ze stołu pikiem. Zawiślak dostał jeszcze tylko wziątkę na asa atu, więc rozgrywający wygrał kontrakt z nadróbką.

Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 10 (E!);

– 7 (S!);

– 10 (WE);

BA – 9 (WE).