Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.
AJ Q108654 10754 J |
||||
10 932 K9862 8754 |
Q98763 AJ7 == K1062 |
|||
K542 K AQJ3 AQ93 |
W |
N |
E |
S |
pas |
2 1 |
2 2 |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
słabe dwa2
tylko 10 PC i dosyć słabe piki, ale z drugiej strony atrakcyjny układ 6–4 z bocznym renonsem3
singlowy K często będzie wystarczającym uzupełnieniem sześciokartowego (z założenia solidnego) koloru partnera, a układy impasowe w kolorach młodszych po wejściu do licytacji E nabrały dodatkowej wartości
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
2 1 |
2 2 |
ktr.3 (!) |
pas |
pas |
pas |
1, 2
jako poprzednio3
kontra karnaAlternatywą (preferowaną!) dla zgłoszenia końcówki w kiery jest karne skontrowanie wejścia 2. Kontrakt ten powinien zostać obłożony bez trzech, za 500, a to zapewni stronie NS zapis zbliżony do maksymalnego.
W |
N |
E |
S |
pas |
2 1 |
2 |
ktr./4 |
pas |
pas |
pas |
1
multiPodobnie będzie się miała rzecz po otwarciu e-N-a 2 multi. Jeżeli gracz E zdecyduje się wówczas na wejście 2, powinien zostać skontrowany i obłożony za "górala". Dopiero na drugim miejscu stawiamy zapowiedzenie (i zrealizowanie) przez gracza S końcówki kierowej.
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (N!);
– 10 (NS);
– 10 (NS);
– 8 (N!);
BA – 9 (NS).