Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

VII turniej  par 12 lipca 2004

 

 

Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

   

106

K2

AK108743

Q9

 

A54

QJ3

J5

J10854

KQ

10974

962

A632

   

J98732

A865

Q

K7

 

W

N

E

S

pas

1

pas

1

pas

2

pas

2 1

pas

2 2/3

pas

pas

pas

     

1 naturalne, trzeci kolor; ostatnio coraz częściej bywają jednak stosowane w tej sekwencji jako relay

2 negatywny wybór koloru, może być tylko dubleton w pikach (partner na pewno ma pięć kart w tym kolorze)

 

 

W protokole dominować będą częściówki karowe i pikowe, zdarzą się też bezatutowe. W kara weźmie się lew dziesięć, w piki – dziewięć, ta ostatnia gra przyniesie więc wyższy zapis. Osiągnięcie wykładanej końcówki w bez atu będzie bardzo trudne, kontrakt ten jest bowiem podlimitowy, a wygrywa się go (z nadróbką!) bezproblemowo dzięki znakomitemu longerowi roboczemu w karach. Jedna z możliwych dróg doń wiodących to (nieco naciągany, to fakt) rebid 3 gracza N, po którym jego partner zapowie właśnie 3BA.

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (WE);

– 10 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 9 (NS);

BA – 10 (NS).

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33