Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

1 naturalne, na tej pozycji 11–14 (15) PC

Wspólny Język:

albo też:

Na zdecydowanej większości stołów strona NS będzie rozgrywać częściówki pikowe. W zawistuje W i w drugiej lewie powtórzy treflem. Rozgrywający powinien przebić drugiego trefla i wyjść z ręki blotką karo (!). To najprostsza i – przy aktualnym rozkładzie kart – najpewniejsza droga do wzięcia dziewięciu lew. Gdy obrońca W wskoczy K, S dojdzie potem do stołu D i zaimpasuje damę pik; weźmie więc pięć pików, trzy kara oaz A. A jeżeli D zwycięży w pierwszej rundzie tego koloru, rozgrywający będzie kontynuował karem do asa w ręce, i przebije w dziadku blotkę karową. Następnie S zaimpasuje damę atu albo też – będąc na stole D, a potem przebitką tego koloru – przebije w ręce jeszcze dwa trefle (sześć lew pikowych, dwa kara oraz A).

O czasu do czasu gracz E zdecyduje się na dosyć niefrasobliwe (ale w turnieju na maksy trudne do jednoznacznego potępienia) ożywienie licytacji odzywką 1BA. Otwierający skontruje tę zapowiedź, a jego partner powinien na kontrę spasować. Przeciwko 1BA (E) z kontrą S zawistuje A, a następnie – po zdemarkowaniu przez N pików dziewiątką – powinien wyjść w blotkę karo. Jeżeli rozgrywający wskoczy w dziadku K, będzie mógł wziąć jeszcze tylko cztery trefle (impasując e-N-owi damę), następnie S pobije bowiem asem pierwszą rundę kierów, dopuści partnera D, a ten podegra piki. A kiedy w pierwszej lewie karowej rozgrywający dołoży ze stołu blotkę, N weźmie lewę D i zagra w piki; obrońcy wezmą wówczas pięć pików, dwa kara oraz A. W obu wypadkach dojdzie do wpadki bez dwóch, za 300; zapewni ona stronie NS wynik zbliżony do maksymalnego.

Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 8 (NS);

–8 (NS);

– 9 (NS);

BA – 7 (NS).