Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
1 |
ktr.1 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
kontra sputnik2
forsing do dogranej3
wywiad bezatutowy4
brak zatrzymania w pikach
Po powyższej sekwencji na wielu stołach zostanie
ustawiona bardzo dobra końcówka kierowa – na siedmiu atutach. Oczywiście,
zalicytowanie przez S 4 będzie tylko propozycją – partner
powinien przyjąć ją jedynie wówczas, gdy jego czwórka kierowa jest
dobrej jakości. Tak właśnie jest w tym wypadku. Zarówno w kiery, jak i
w trefle weźmie się jedenaście lew.
Niektórzy gracze S zaryzykują zapowiedzenie
3BA z singlowym K. Ryzyko okaże się warte podjęcia –
W 9 x w ręce
N wraz z
K u S (i
10 w ręce W!) stworzą
bowiem pewnego stopera pikowego (oczywiście pod warunkiem że po wiście
A i kontynuacji tym kolorem rozgrywający zadysponuje ze stołu dziewiątkę,
a nie waleta...). Dzięki temu także w bez atu NS będą w stanie
wziąć jedenaście lew i doścignąć teoretycznego minimaksa rozdania.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 11 (NS);
– 6 (NS, WE!);
– 11 (NS);
– 7 (WE);
BA – 11 (NS).