Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

VII turniej  par 12 lipca 2004

 

Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

   

J94

KQ64

93

Q964

 

A10762

852

KQ7

107

Q853

J93

J10542

3

   

K

A107

A86

AKJ852

 

W

N

E

S

1

1

ktr.1

pas

2 2

pas

3

pas

3 3

pas

4 4

pas

4 /5 5

pas

pas

pas

 

1 kontra sputnik

2 forsing do dogranej

3 wywiad bezatutowy

4 brak zatrzymania w pikach

 

Po powyższej sekwencji na wielu stołach zostanie ustawiona bardzo dobra końcówka kierowa – na siedmiu atutach. Oczywiście, zalicytowanie przez S 4 będzie tylko propozycją – partner powinien przyjąć ją jedynie wówczas, gdy jego czwórka kierowa jest dobrej jakości. Tak właśnie jest w tym wypadku. Zarówno w kiery, jak i w trefle weźmie się jedenaście lew.

Niektórzy gracze S zaryzykują zapowiedzenie 3BA z singlowym K. Ryzyko okaże się warte podjęcia – W 9 x w ręce N wraz z K u S (i 10 w ręce W!) stworzą bowiem pewnego stopera pikowego (oczywiście pod warunkiem że po wiście A i kontynuacji tym kolorem rozgrywający zadysponuje ze stołu dziewiątkę, a nie waleta...). Dzięki temu także w bez atu NS będą w stanie wziąć jedenaście lew i doścignąć teoretycznego minimaksa rozdania.

Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 11 (NS);

– 6 (NS, WE!);

– 11 (NS);

– 7 (WE);

BA – 11 (NS).

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33