Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
2 |
2 |
3 |
pas |
pas |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
gracz N jest świadom faktu obecności na swojej linii dziewięciu atutów, zgodnie z prawem lew łącznych przepycha się więc w 3
I 3 (NS) powinny zostać zrealizowane, w
szczególności po naturalnym ataku
A, zdradzającym konfigurację
honorów w tym kolorze. Rozgrywający uzyska zrzutkę na trefla bądź na
trzynaste karo, odda więc tylko jednego kiera. Oczywiście, jeśli po
dostaniu się do ręki
A E wyjdzie w małego kiera – S
będzie musiał dołożyć z ręki blotkę.
A 3 (WE) zostałyby obłożone tylko bez
jednej, rozgrywający oddałby bowiem dwa piki oraz po jednej wziątce w
każdym z pozostałych kolorów. Ze względu na brak stosownej komunikacji
do stołu gracz W nie zdołałby wyrobić i wykorzystać forty
treflowej, nie uniknąłby zatem oddania lewy karowej.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 8 (NS);
– 8 (WE);
– 9 (NS);
BA – 6 (NS).