Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
10964 K87 A65 A73 |
||||
J732 1092 1094 1042 |
A8 J3 KQJ87 KQ65 |
|||
KQ5 AQ654 32 J98 |
W |
N |
E |
S |
– |
pas1 |
1 |
1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
pas |
pas |
1
11 PC (nawet dwa asy i król) w składzie absolutnie zrównoważonym to zbyt mało na pierwszoręczne otwarcie2
Drury3
z tą ręką i partnerem będącym po pasie nie ma co szukać jakiejkolwiek końcówki
Rozgrywający łatwo weźmie dziewięć lew, odda tylko karo, pika oraz dwa trefle, 140 dla NS powinno więc być w tym rozdaniu zapisem standardowym. W znacznie gorszej sytuacji znajdą się pary WE, jeśli gracze E zdecydują się na "arcymistrzowskie" otwarcie 1BA. Kontrakt ten zostanie bowiem odpasowany, po czym broniący ściągną pięć kierów, a następnie otworzą piki. Ostatecznie rozgrywający odda zatem pięć kierów, dwa asy w kolorach młodszych oraz dwa piki, czyli wpadnie aż bez trzech, za 300.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew albo 3 (NS), 9 lew; 140 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (N!);
– 7 (WE);
– 9 (NS);
– 9 (NS);
BA – 8 (NS).