Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
|
 |
|
VII turniej par 12 lipca 2004 |
Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
|
|
|
VII turniej par 12 lipca 2004 |
Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.
|
|
||||
|
|
|
|
||
|
|
||||
Nasz System:
|
W |
N |
E |
S |
|
1 |
pas |
pas |
2 |
|
ktr. |
3 |
pas |
pas |
|
ktr. (?) |
pas |
3 |
pas |
|
pas |
pas |
1
gdyby S zgłosił na pozycji re-open kontrę, znalazłby się w kłopotliwej sytuacji po odpowiedzi partnera 2
(musiałby na nią spasować, jako że ewentualna zapowiedź 2
wskazałaby kontrę objaśniającą na karach)
2
zapowiedź wątpliwa (bardzo marna karta!), z fitem w kolorze partnera można jednak podjąć walkę o przepchnięcie przeciwników jak najwyżej
Ostatecznie strona WE utrzyma się w kontrakcie
2
albo 3. Ten pierwszy zostałby łatwo wygrany, zrealizowanie
drugiego będzie natomiast wymagać od rozgrywającego pewnej
ekwilibrystyki. Po przebiciu drugiej rundy kar W będzie bowiem
musiał wyjść z ręki blotką atu (bez ściągania asa bądź króla), a
gdy znajdzie się W w dziadku (w jednej z następnych lew), kontynuować
stamtąd W. W toku dalszej gry rozgrywający odegra figurę atutową z
ręki, wejdzie na stół 10, zaimpasuje kiery damą, ściągnie 
A i
odda przeciwnikom lewę w tym kolorze. A następnie przebije kiera w
dziadku. W tym wariancie (jednym z kilku możliwych) na dziewięć wziątek
gracza W złożą się: cztery piki w ręce, dwa trefle, dwa kiery,
oraz kierowa przebitka w dziadku. Na krętej drodze do ewentualnego
sukcesu będzie jednak bardzo łatwo zabłądzić...
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 8 (NS);
– 7 (WE);
– 9 (WE);
BA – 6 (NS, WE!).
