Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

2 10–11 PC bez fitów w kolorach partnera

Po przedstawionej wyżej licytacji obrońca S nie powinien wychodzić w kiery (statystycznie – jego partner ma w tym kolorze singletona), zaatakuje więc w któryś z kolorów młodszych. Po wiście karowym rozgrywający łatwo wyrobi sobie ten kolor i wygra kontrakt, biorąc trzy lewy pikowe, kierową, cztery karowe oraz treflową. Po ataku treflowym zadanie rozgrywającego będzie znacznie trudniejsze. Bez wątpienia pobije on 10 asem i zagra w karo. Król karo zostanie jednak przepuszczony, więc gracz E wróci do ręki D i będzie kontynuował D. Kiedy po wzięciu lewy na A obrońca S powtórzy treflem, a jego partner utrzyma się D i odwróci w kiera, rozgrywający wstawi z ręki D, zabije K asem, po czym zagra w piki, oddając graczowi N lewę na W. I przeciwnik ten będzie mógł ściągnąć jeszcze tylko K, po czym wyjdzie w karo albo blotkę treflową, dopuszczając rozgrywającego do dobrej ręki. Oczywiście, możliwe są też inne, interesujące warianty wistu i rozgrywki (w niektórych – aby N nie miał szansy na obronienie się przed pikową wpustką – rozgrywający powinien zadbać o zachowanie do końca 2 w dziadku!), kontrakt 3BA może jednak zawsze zostać zrealizowany. W praktyce nie będzie to jednak samograj, w protokole figurować będą więc też liczne zapisy za wpadki.

Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (WE);

– 7 (WE);

– 9 (WE);

BA – 9 (WE).