Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.
107 986 Q73 AKQJ6 |
||||
J952 AQ105 K5 984 |
K6 K3 A842 107532 |
|||
AQ843 J742 J1096 == |
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 1 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas |
1
5–4, nieforsujące (z silniejszą ręką w tym samym składzie S zadałby pytanie 2)Zadziwiające rozdanie – wprawdzie po pierwszym wiście treflowym normalny (pod względem poprawności licytacji) kontrakt 2 (S) zostanie zrealizowany (pod warunkiem że na treflowe figury rozgrywający pozbędzie się z ręki czterech kierów), ale po każdym innym ataku obrońcy będą w stanie obłożyć go aż bez trzech. Jeszcze bardziej paradoksalny jest fakt, że teoretycznym minimaksem tego rozdania jest kontrakt 2, lew osiem, tyle że rozgrywany przez E!! Tak, na sześciu atutach! Rozgrywający weźmie bowiem wówczas dwie lewy karowe, karową przebitkę w ręce W, trzy górne kiery, kierową przebitkę – w razie potrzeby królem atu – w ręce E, a ponadto zdobędzie jeszcze (ósmą już) wziątkę na W. Dziwny jest ten brydż!
Minimaks teoretyczny: 2 (E!), 8 lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (E!);
– 7 (E!);
– 7 (WE);
– 8 (E!);
BA – 7 (WE).