Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
AKQJ4 J95 A3 KJ10 |
||||
8632 KQ 72 Q9763 |
9 A10864 Q964 854 |
|||
1075 732 KJ1085 A2 |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
4 1 |
pas |
pas |
pas |
1
z pozycji N trudno jest ocenić, że końcówka bezatutowa będzie w tym rozdaniu kontraktem lepszym niż 4; tym bardziej że w praktyce bardziej zależy to od konfiguracji rąk WE, a nie NSWspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
pas |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
Najpopularniejszym kontraktem będą 4 (N). Teoretycznie rzecz biorąc, obrońcy mogą ograniczyć tę grę do dziesięciu lew, ale tylko po wiście blotką kierową – gdy W weźmie pierwszą lewę K i odwróci D (sygnalizując w ten sposób posiadanie w kierach dubletona), a jego partner przejmie ją asem i pośle kiera do przebitki. W rzeczywistości padnie jednak pierwszy wist w trefla albo w karo i rozgrywający dostanie szansę, aby wziąć lew jedenaście. W tym celu gracz N będzie jednak musiał np. przebić na stole trzecią rundę trefli, wyatutować, a potem zaimpasować D (aby na W pozbyć się z ręki jednego kiera) albo – w szczególności po pierwszym wiście treflowym – wyrzucić na trefla kiera ze stołu, a potem przebić tam trzeciego kiera ręki.
Przy aktualnych rozkładach optymalnym kontraktem strony NS są jednak 3BA. Przeciwnicy mogą wówczas zdjąć tylko dwa kiery, a rozgrywający, trafnie impasując D i D – weźmie lew jedenaście. Na ogół impas treflowy będzie nawet można zastąpić przymusem – jeżeli przeciwko 3BA (N) E zawistuje blotką kier, a jego partner ściągnie mariasza w tym kolorze i odwróci np. w pika, odegranie przez rozgrywającego pięciu pików oraz A K ustawi obrońcę E w kierowo-karowym przymusie. Oczywiście, w końcówce nadal będzie musiał zostać wykonany impas damy karowej.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 460 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (NS);
– 9 (NS);
– 8 (NS);
– 10 (NS);
BA – 11 (NS).