Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

V turniej  par 10 maja 2004

    

Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

   

J9

AJ109

AJ532

KJ

 

A74

K73

KQ108

A96

KQ106

8642

9

8753

   

8532

Q5

764

Q1042

 

W

N

E

S

1

pas

pas

ktr.

pas

1

pas

1 BA1

pas

pas

pas

1 15/16–18 PC (1 BA zgłoszone w poprzednim okrążeniu wskazałoby siłę 10/11–14/15 PC)

albo:

W

N

E

S

1 BA1

pas

pas

pas

     

1 karta na pewno niewarta wymaganych 15 PC, ale w dzisiejszych czasach można się spodziewać, że niektórzy gracze N w taki właśnie sposób rozpoczną z nią licytację

Na zakończenie tego niezbyt porywającego zestawu (proszę zwrócić uwagę, że nie było w nim ani jednego poprawnego szlemika, nie mówiąc już o szlemach, a nad końcówkami przeważały – często zupełnie bezbarwne – częściówki) kolejne rozdanie, które trudno określić jako emocjonujące czy choćby interesujące. Niemniej jest ono dosyć typowe – przynajmniej pod tym względem, że strona, która jako pierwsza zajmie w nim kontrakt 1BA, będzie go rozgrywać. Teoretycznie do wzięcia siedmiu lew uprawniona jest para WE (a ściślej mówiąc – zawodnik W), i tak pewnie będzie to rozdanie kończyć się w rzeczywistości, różnica pomiędzy zapisami 90 dla WE (za zrealizowanie kontraktu 1BA) a 50 dla WE (za obłożenie bez jednej kontraktu 1BA przeciwników) może jednak okazać się istotna. Tak czy owak, zbyt wielu wysokich zapisów (dla jednej czy drugiej strony) nie należy się tu raczej spodziewać...

Mam nadzieję, że w czerwcu rozkłady Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2004 będą bardziej interesujące...

Minimaks teoretyczny: 1 BA (W!), 7 lew; 90 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (W!);

– 7 (NS);

– 7 (S!);

– 7 (WE);

BA – 7 (W!).

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33