Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

V turniej  par 10 maja 2004

 

   

Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

   

J4

95

K10964

A982

 

Q

AQJ1086

AJ5

1073

K1098753

74

Q

J65

   

A62

K32

8732

KQ4

 

W

N

E

S

1

1

ktr.1

1

2 2

2

pas

2 3

pas

pas

pas

   

1 kontra negatywna – według najpopularniejszego w Polsce wariantu wyklucza cztery piki, a więc wskazuje kolory młodsze

2 do hipotetycznych kar partnera, nie wymagają więc żadnej nadwyżki honorowej

3 wprawdzie partner wskazał sześć kierów, ręka E będzie jednak dużo więcej warta przy grze w piki

Grając w piki, E skompletuje aż dziewięć lew, odda bowiem tylko trzy trefle oraz asa atu, podczas gdy przy grze w kiery jego partner musiałby ponadto oddać wziątkę na króla atu. Potwierdza to znaną od zarania brydża zasadę: Przy dużej dysproporcji siły pomiędzy rękami należy dążyć do gry w kolor longera ręki słabszej! (Oczywiście wówczas, gdy przedkładamy grę w kolor ponad grę w bez atu).

Teoretycznie rzecz biorąc, strona NS może opłacalnie obronić pikową częściówkę przeciwników, zapowiadając kontrakt 4 (z kontrą bez jednej, za 100). Powiedzmy, że przeciwko takiej grze obrońca W zaatakuje singlową D. Rozgrywający weźmie lewę A w ręce, zagra blotkę karo do króla w dziadku, a następnie ściągnie cztery trefle, wyrzucając z ręki kiera albo pika, i wpuści obrońcę W atutem. Ten odegra wówczas dwa kara, ale następnie będzie musiał wyrobić przeciwnikowi dziewiątą, decydującą o opłacalności obrony, wziątkę na K.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 9 (WE);

BA – 7 (NS).

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33