Rozdanie 25: rozdawał N, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas1 |
1
ręka o wiele za słaba na wznowienie licytacji na pozycji re-open (odzywką 2BA, wskazującą możliwość gry w oba kolory młodsze)Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
1 |
pas |
pas |
1 BA1 |
2 |
pas |
pas |
pas1 |
1
na pozycji re-open 10–14 (11–15) PCNawet jeśli obrońcy nie pomogą mu na pierwszym wiście,
rozgrywający kontrakt pikowy powinien skompletować dziewięć lew. Załóżmy
dosyć abstrakcyjny, ale dający obronie największe szanse wist A, a następnie
blotką kierową. Rozgrywający weźmie drugą lewę
K w dziadku, a w
kolejnej będzie musiał koniecznie wykonać impas karowy. Potem gracz N wyjdzie
z ręki
K (możliwe są też inne, zwycięskie dlań kontynuacje). Obrońca W
będzie musiał przepuścić tę figurę (inaczej rozgrywający dostanie się na
stół
D i zaimpasuje drugi raz kara, odda więc tylko
A,
A oraz dwie
lewy atutowe). W następnej lewie N puści więc wkoło
10. W
pobije ją
A i odejdzie blotką pikową. Rozgrywający wstawi z ręki
W, a
gracz E zdobędzie lewę
K i zagra
D. N przebije ją jednak
w ręce, ściągnie
A i odejdzie pikiem, wpuszczając W na damę atu.
I ten stanie wówczas przed koniecznością zagrania w trefle albo w kara, w tym
drugim wypadku umożliwiając przeciwnikowi powtórne zaimpasowanie króla karo.
Minimaks teoretyczny: 3 (NS), 9 lew; 140
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 6 (NS, WE!);
– 9 (NS);
– 8 (NS);
– 9 (NS);
BA – 7 (NS).