Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

2 W może spasować na 1BA, jego ręka dużo bardziej nadaje się jednak do gry w kolor, stąd zapowiedź 2tt, mocno sugerująca układ 4–1–4–4 (ewentualnie 4–0–5–4)

W opisany wyżej sposób strona WE dojdzie do optymalnej częściówki pikowej. Grając w bez atu, W mógłby zostać łatwo ograniczony do lew siedmiu (obrońcy zdjęliby cztery kiery, po czym S wyszedłby w karo), podczas gdy grając w piki, powinien on skompletować aż dziewięć wziątek. Przeciwko 2 (W) obrońca N na pewno zaatakuje dwa razy w kiery. Rozgrywający przebije drugiego z nich, zaimpasuje trefle i odda lewę na króla w tym kolorze, potem będzie natomiast w stanie przebić w ręce jeszcze dwa kiery, czyli wykończyć zaproponowaną mu przez obrońców rozgrywkę na odwróconą rękę. W ten sposób W skompletuje aż sześć lew atutowych (trzy na stole i trzy przebitki kierowe w ręce), dwie treflowe oraz karową. Oczywiście, możliwe są też inne warianty postępowania tak obrońców, jak i rozgrywającego, każdy z nich powinien się jednak zakończyć wzięciem przez tego ostatniego lew dziewięciu.

Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9 (WE);

– 9 (W!);

– 7 (NS);

– 9 (WE);

BA – 7 (WE).