Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

V turniej  par 10 maja 2004

    

Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

   

J62

Q8532

75

J106

 

Q83

106

Q432

7542

97

AKJ97

1096

AQ3

   

AK1054

4

AKJ8

K98

 

W

N

E

S

pas

1

ktr.

pas

1 1

pas

4 2

pas

4 3

pas

pas

pas

     

1 oczywiście o ukarnieniu kontry na 1 nie może być mowy, stąd odpowiedź 1 najniższym kolorem trzykartowym

2 splinter, krótkość kierowa, w zasadzie co najmniej pięć pików, inwit szlemikowy

3 oczywisty negat

Przez chwilę graczowi S marzył się szlemik, już rozgrywka pikowej końcówki nie będzie jednak wcale prosta i nierzadko zakończy się wpadką. Przeciwko 4 (N) E zaatakuje A, a w drugiej lewie wyjdzie – powiedzmy – w karo. Rozgrywający zabije tę lewę A, ściągnie A K oraz K, po czym będzie musiał wyjść z dziadka W (!). Tak – trafne rozwiązanie koloru karowego to warunek konieczny realizacji kontraktu. Gdy obrońca W położy na W damę, N dokona przebitki w ręce W i zagra stamtąd w trefla. Gracz E wskoczy wówczas A i wyjdzie K. Rozgrywający przebije na stole, ściągnie dobrą 8, a następnie zagra w pika – wpuszczając obrońcę W na damę atu i zmuszając go do wyjścia w trefla. W ten sposób D w ręce E zostanie ostatecznie wyimpasowana.

Zrealizowanie końcówki pikowej będzie też możliwe w inny sposób – gdy po zabiciu drugiej lewy A rozgrywający wyjdzie ze stołu blotką pik (!), a potem dostanie się do ręki W i zagra stamtąd w trefla. Oczywiście, i w tym wypadku konieczne będzie zagranie w trzeciej rundzie kar waletem z ręki S.

Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (E!);

– 8 (N!);

– 10 (NS);

BA – 6 (NS, WE!).

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33