Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
II turniej  par 9 lutego 2004

 

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.
   

754

J72

AKQ43

KQ

  

862

Q964

J8652

2

K109

AK83

==

A109873
   

AQJ3

105

1097

J654

  

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

2

ktr.1

pas

2

2

3

3 2 (!)

pas

pas

pas

1 kontra negatywna

2 obie ręce WE są mocno układowe, a zacinka karowa u W niezbyt solidna, gracz ten powinien więc postawić na grę własną

 

 

albo:

W

N

E

S

–

–

–

pas

pas

1

2

ktr.

pas

2

ktr.1

3

3 2

pas

pas

pas

 

 

 

1 nadwyżka, kontra wywoławcza – zapowiedź alternatywna wobec 2, E ma też bowiem możliwość gry w piki

2 motywacja jak wyżej

 

 

I rzeczywiście, zarówno 3 na NS, jak i 3 na WE powinny zostać zrealizowane! W pierwszym przypadku rozgrywający odda tylko dwa kiery, trefla oraz karo (naturalną lewę na W albo przebitkę treflową), w drugim sprawa będzie nieco bardziej skomplikowana, rozgrywający odniesie jednak sukces, wyrabiając sobie trefle. Powiedzmy, że przeciwko 3 (W) N zaatakuje w atu. Rozgrywający weźmie lewę D, zgra też A oraz A, przebije w ręce trefle, wróci na stół K i wyjdzie stamtąd w trefla, oddając obrońcy S lewę na waleta w tym kolorze. Ponadto rozgrywający odda jeszcze tylko trzy wziątki pikowe.

Kiedy natomiast przeciwko 3 (W) N odda znacznie bardziej naturalny atak A, rozgrywający również zrobi swoje, wyrabiając sobie trefle, wówczas jednak konieczne będzie wyekspasowanie w tym kolorze waleta.

Ponieważ 3 (WE) powinny zostać zrealizowane, tytuł teoretycznego minimaksa należy się w tym rozdaniu obronnym 3BA (!) i 4 na NS, z kontrą bez jednej.

 

Minimaks teoretyczny: 3 BA (NS) z kontrą, 8 lew albo 4 (NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (E!);

– 9 (NS)

– 9 (WE);

– 6 (E!);

BA – 8 (NS).

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33