Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
||||
|
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas1 |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA4 |
pas |
pas5 |
pas |
1
to jeszcze nie jest otwarcie2
Stayman, tu: przygotowanie późniejszego inwitu 2BA3
cztery kiery, wykluczone cztery piki4
inwit, nie obiecuje czwórki pikowej5
brzydkie 16 PC, brak asa
Wspólny Język:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
pas |
1 BA |
pas |
2 |
pas |
2 BA2 |
pas |
pas |
pas |
1
transfer na trefle albo inwit w składzie bezatutowym bez starszej czwórki2
minimum otwarcia, uzasadnienie jak wyżej
Oczywiście, znajdą się też gracze W, którzy uznają, iż ich ręka to maksimum otwarcia, i dołożą 3BA. Kontrakt ten powinien zostać obłożony praktycznie po każdym wiście, choć najgroźniejszy będzie dla rozgrywającego atak karowy. Gra o szczebel niższa (2BA) jest natomiast – przynajmniej w widne karty – zawsze do wygrania, nie sądzę jednak, aby po pierwszym wiście w karo sztuka ta udała się zbyt wielu rozgrywającym.
Optymalnym kontraktem jest kolejny raz częściówka treflowa. Inna sprawa, iż gdybyśmy zamienili ręce N i S, to po naturalnym wówczas ataku blotką pikową 3BA (W) zostałoby zrealizowane z co najmniej jedną nadróbką (po trafnym i z teoretycznego punktu widzenia jak najbardziej prawidłowym rozwiązaniu koloru treflowego).
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 130
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (WE);
– 7 (WE);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
BA – 8 (WE).
Jeżeli, wistując przeciwko częściówce treflowej, obrońcy
zdejmą A, to zawsze potem rozgrywający – na
D i kiery – wyrzuci z ręki
E trzy blotki karowe. A gdy
A nie zostanie odebrany, na kiery będzie
można pozbyć się od E obu blotek pikowych. W obu wypadkach gracz S
będzie mógł co najwyżej przebić czwartą rundę kierów asem atu. W ten właśnie
sposób rozgrywający weźmie dziesięć lew.