Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
J62 KJ764 J4 K109 |
||||
105 AQ953 K63 872 |
AK973 == 1052 QJ653 |
|||
Q84 1082 AQ987 A4
|
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
2 3 |
pas |
2 BA4 |
pas |
3 5 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
do koloru partnera3
piki i młodszy4
pytanie o kolor młodszy5
piki i trefle
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 1 |
pas |
2 2 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka Wilkosza2
do koloru partnera
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 1 |
pas |
3 2 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka piki plus młodszy2
do koloru partnera
albo:
W |
N |
E |
S |
pas |
pas |
2 1 |
pas |
pas |
pas |
1
dwukolorówka piki plus młodszy
Karta E jest dosyć urodziwa, na trzeciej ręce trzeba jednak pamiętać również o blokowaniu ręki czwartej, stąd otwarcie dwukolorowe, a nie 1. Niezależnie od rodzaju stosowanej konwencji W może doprowadzić do kontraktu 2, zazwyczaj jednak warto wspiąć się szczebel wyżej, aby zagrać w kolor uzgodniony (tzn. co najmniej ośmioatutowy). Tak jest i w tym rozdaniu – ze zrealizowaniem 3 nie powinno być problemów (wcale nie tak rzadko rozgrywającemu uda się nawet zdobyć nadróbkę), podczas gdy 2 winny zostać obłożone (na skrótach kierowo-karowych). W turniejowej praktyce może być różnie – wiele będzie bowiem zależało od pierwszego wistu i dalszej gry obrońców. W każdym razie zapis plus 110 powinien zapewnić stronie WE solidną notę. Pobiją go tylko grube wpadki tych par NS, które zachowają się na tyle nierozważnie, iż pozwolą sobie na wtrącenie się do licytacji.
Minimaks teoretyczny: 3 (WE), 9 lew; 110 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 7 (N!);
– 7 (NS);
– 7 (WE);
BA – 7 (NS).