Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
|
 |
|
II turniej par 9 lutego 2004 |
Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
|
|
|
II turniej par 9 lutego 2004 |
Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.
|
|
||||
|
|
|
|
||
|
|
||||
|
W |
N |
E |
S |
|
1 |
pas1 (!?) |
2 |
pas |
|
pas |
pas2 |
1
ze względu na paskudny układ!2
nadal brak stosownego do podjęcia walki układu
Jeżeli tylko obrońcy nie wyjdą w piki, rozgrywający będzie
musiał oddać dwie lewy w tym kolorze, a ponadto kiera oraz dwa trefle. Mimo to
niewysoki kontrakt 2
zostanie zrealizowany.
Z powyższego wynika, iż z ręką N należy jednak wejść do licytacji! I to od razu, w pierwszym okrążeniu, kiedy jest to bardziej bezpieczne:
|
W |
N |
E |
S |
|
1 |
ktr.1 (!?) |
1 BA2 |
2 |
|
3 |
pas |
pas |
pas |
1
mimo paskudnego układu!2
bilansowe podniesienie do 2
Gracz S – z układową ręką i czterema pikami –
nie powinien mieć oporów przed zgłoszeniem 2
. Wprawdzie kontrakt ten zakończyłby
się wpadką bez jednej, nikt go jednak nie skontruje. A co ważniejsze,
najprawdopodobniej gracz W – świadom obecności na swej linii dziewięciu
atutów – przelicytuje 2 trzema kierami. I zapis zmieni znak – to WE
wpadną bowiem wówczas bez jednej.
Minimaks teoretyczny: 2 (WE), 8 lew; 110
dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 7 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 7 (NS);
BA – 7 (WE).
