Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

2 brak zdecydowanego fitu w którymś z kolorów partnera, a ten może przecież posiadać w jednym z nich sześciokart

Trudno, aby N miał lepszą kontrę na 3, nawet jednak po optymalnym (i absolutnie nierealnym) dla broniących wiście małym kierem (!?) rozgrywający może się wybronić tylko bez jednej! Powiedzmy, że po wzięciu lewy A S odwróci w pika. W weźmie tę lewę A w dziadku, przebije w ręce karo, puści wkoło W, wejdzie na stół K, przebije w ręce karo, po czym ściągnie A i będzie kontynuował dobrymi treflami.... Proszę sprawdzić, że wszystko, co zdołają wziąć jeszcze wówczas obrońcy, to pik oraz trzy lewy atutowe gracza N. Tylko bez jednej! To, rzecz jasna, teoria, w praktyce bowiem może się też zdarzyć, że rozgrywający będzie się poruszał mniej trafnie i poniesie wyższą porażkę. Z drugiej strony, jeżeli gracz W wejdzie do licytacji na szczeblu jednego (1), to może zostać skontrowany niżej – na 2, a nawet już na 1 (!?) – i potem zrealizuje swój kontrakt!

Tymczasem strona NS ma pełne pokrycie bilansowe na końcówkę bezatutową i jest w stanie łatwo ją zrealizować, nawet z nadróbką. Rozgrywający ma bowiem wówczas do wzięcia pięć lew karowych (po oczywistym impasie dziesiątki), trzy pikowe oraz dwie kierowe. A obrońcy są w stanie odebrać tylko dwie treflowe (skutkiem zablokowania tego koloru) oraz A...

Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 9 (NS);

– 8 (WE);

– 6 (NS);

BA – 10 (NS).