Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
3 |
4 |
4 |
ktr.2 |
pas |
pas |
pas |
1 trochę wymuszone skokiem W, N ma jednak 10 PC, fit kierowy oraz poważną nadzieję na wyłączenie pikowe
2 pas nie byłby forsujący, a ponieważ S posiada trzy asy, jest prawie pewien, że to przeciwnicy licytują w obronie
To tylko jeden ze scenariuszy możliwego w tym
rozdaniu rozwoju wydarzeń; wiele zależy od tego, w jakim stopniu (i w
jaki sposób) w pierwszym okrążeniu zdynamizuje rozdanie gracz W.
Nie sądzę jednak, aby zawodnicy NS zbyt często połapali się,
że to oni powinni bronić wykładanych 4 przeciwników pięcioma
kierami (tylko bez jednej, z kontrą za 100; do oddania po jednej
lewie w każdym kolorze poza pikami).
Oczywiście po wistach kierowych, zagraniu raz w atu
i kierowym skrócie ręki W – rozgrywającemu kontrakt
pikowy nie będzie wolno dalej atutować, tylko będzie musiał najpierw
wyrobić sobie trefle (impasując obrońcy N damę). Rozgrywka ta
nie wygląda jednak na zbyt skomplikowaną, w protokole znajdzie się
zatem wiele zapisów za zrealizowane przez stronę WE kontrakty
4 z kontrą.
Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą,
10 lew; 100 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 9 (NS);
– 10 (NS);
– 10 (WE);
BA – 7 (NS).