Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
3 AK1092 1087 KQ105 |
||||
AJ752 87543 == A62 |
9864 J 96542 974 |
|||
KQ10 Q6 AKQJ3 J83 |
W |
N |
E |
S |
pas1 |
1 |
pas |
2 |
2 2 |
3 3 |
4 (!) |
4 BA4 |
pas |
5 5 |
pas |
pas6 |
pas |
1
otwarcie dwukolorowe (2 Wilkosza czy 2 – kiery i inny) nie przeszłoby mi przez gardło, ręka jest też za słaba na otwarcie 1 (które może np. doprowadzić stronę WE do kontraktu 3BA – na 21 PC i misfitach), na pierwszej ręce pozostaje więc tylko spasować2
teraz jednak już milczeć nie wolno!3
w licytacji dwustronnej takie uzgodnienie koloru partnera jest zapowiedzią beznadwyżkową (odpowiedź 2 wskazuje co najmniej pięć kart w tym kolorze4
Blackwood5
tu: jedna wartość6
S chciałby poprawić kontrakt na 5BA, prawie każdy partner zrozumiałby jednak taką licytację jako taką czy inną zapowiedź konwencyjnąRozdanie zapowiada się wielce interesująco. Wprawdzie na NS wychodzi bezproblemowe 5BA (do oddania tylko dwa asy w czarnych kolorach), ale po wysokich przeszkodach pikowych, jakie bez wątpienia wzniosą w tym rozdaniu przeciwnicy, trudno będzie zatrzymać się w akurat takim – minimaksowym – kontrakcie. Tym bardziej że gracz S będzie też musiał sprawdzić możliwości szlemikowe, po dokonaniu czego nie pozostanie mu nic innego, jak tylko zatrzymać się w 5. Natomiast strona przeciwna jest w stanie wziąć siedem lew w piki (NS nie dysponują stosowną komunikacją, aby trzykrotnie połączyć atuty), może więc bezpiecznie licytować aż do szczebla 4. Dopiero wpadka na 5 bez czterech okaże się bowiem dla WE nieopłacalna.
Minimaks teoretyczny: 5 BA (NS), 11 lew; 660 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (S!);
– 11 (NS);
– 11 (S!);
– 7 (NS);
BA – 11 (NS).