Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.
965 1062 AQ8 QJ106 |
||||
J4 KJ95 J53 AK74 |
KQ7 AQ73 K72 953 |
|||
A10832 84 10964 82 |
Nasz System:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
3 BA1 |
pas |
pas |
pas |
1
taki skok wskazuje układ 3–4–3–3 i jest bardzo silną sugestią zagrania kontraktu firmowego; gdyby E miał wątpliwości co do wyboru miana końcówki, to po 2 partnera zalicytowałby forsujące 2BA, aby w następnym okrążeniu zgłosić ewentualnie 3BA (które W miałby wówczas pełne prawo przenieść na 4)
3BA (WE) zostanie w tym rozdaniu zrealizowane zawsze (rozgrywający weźmie cztery kiery, dwa piki, karo oraz dwa trefle), jest więc – przynajmniej z teoretycznego punktu widzenia – kontraktem lepszym niż końcówka kierowa. Tę ostatnią, graną przez E, położy bowiem (chociaż tylko i wyłącznie) pierwszy wist wysokim karem (dziesiątką albo dziewiątką), otwierający obrońcom drogę do zdobycia dwóch wziątek w tym kolorze (ponadto wezmą oni A oraz lewę treflową). A już wyłącznie jako ciekawostkę proszę potraktować informację, iż 4 (W) zostałyby obłożone jedynie po ataku D (!!).
Minimaks teoretyczny: 3 BA (WE), 9 lew; 400 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (WE);
– 7 (WE);
– 9 (WE);
– 7 (WE);
BA – 9 (WE).