Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1 |
ktr. |
1 BA2 |
2 |
2 |
3 |
pas |
pas |
pas |
1
ta karta jest zdecydowanie za silna na otwarcie blokujące (słabe 22
bilansowe podniesienie do 2
Niektóre pary WE przepchną się jeszcze w
3, chociaż może to już skończyć się dla nich tragicznie (tzn.
kontrą ze strony przeciwników i wpadką bez jednej, za 200). Najczęściej
jednak strona NS rozgrywać będzie częściówki treflowe. Jeżeli
przeciwnicy szybko zdejmą dwa piki i pobiorą przebitkę w tym kolorze,
rozgrywający weźmie tylko dziesięć lew. Po każdym innym ataku S
powinien już jednak skompletować jedenaście wziątek. Np. naturalny
wist
D zosstanie zabity asem, po czym rozgrywający przebije w ręce
kiera, zaimpasuje
K, ściągnie asa atu, przebije w ręce ostatniego
kiera ze stołu, zgra trzy lewy karowe, a następnie odejdzie w pika. I
obrońcy będą w stanie ściągnąć tylko dwie lewy w tym kolorze
– wyrobią więc przeciwnikowi wziątkę na
D albo W
zagra pod podwójny renons.
Rozkłady są do tego stopnia dla strony NS
korzystne, że może ona nawet zrealizować kontrakt 4BA (!), biorąc
A, trzy lewy karowe oraz sześć treflowych (po wyimpasowaniu
graczowi W króla). Znacznie trudniej będzie jednak do tego
znakomitego kontraktu (a przynajmniej do 3BA) się dolicytować...
Minimaks teoretyczny: 4 BA (NS), 10 lew; 630 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 10 (NS);
– 7 (NS);
– 8 (WE);
– 7 (S!);
BA – 10 (NS).