Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004

IX turniej  par 13 września 2004

 

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

   

Q763

1095

K103

Q76

 

A9

KQJ72

QJ84

53

1084

8643

A9

KJ92

   

KJ52

A

7652

A1084

 

W

N

E

S

pas

1 1

1

1

2

2

3 2

pas

pas

pas

1 otwarcie 1 byłoby nieestetyczne

2 jeżeli nawet W teraz spasuje, w 3 przepchnie się jego partner – posiadacz czterech atutów

 

 

Rozgrywający częściówkę kierową powinien wziąć dziesięć lew, zaimpasuje bowiem K i łatwo trafi palcówkę treflową (po otwarciu licytacji przez gracza S). Z teoretycznego punktu widzenia 4 (WE) nie są jednak w tym rozdaniu kontraktem prawidłowym, szczególnie w turnieju na maksy (ich powodzenie wymaga bowiem udania się dwóch impasów). Jeżeli natomiast chodzi o pikową grę przeciwników, to gracz N zawsze będzie w stanie wziąć w ten kolor osiem lew, podczas gdy jego partner – po optymalnej, acz niezbyt realnej obronie ze strony przeciwników zdobędzie ich tylko siedem [aby obłożyć 2 (S) W musiałby wyjść w D albo w trefla, skutkiem czego oprócz czterech oczywistych lew – pikowej, dwóch karowych oraz treflowej – obrońcy wzięliby jeszcze dwie przebitki: E przebiłby karo, a W trefla].

 

Minimaks teoretyczny: 4 (N!) z kontrą, 8 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 6 (NS, WE!);

– 10 (WE);

– 8 (N!);

BA – 8 (WE).

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33