Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2004
IX turniej  par 13 września 2004

   

Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
   

3

A1098

AQ1065

J106

  

K97

K74

KJ9

KQ42

82

652

843

98753
   

AQJ10654

QJ3

72

A

 

 

  

W

N

E

S

–

–

–

1

1 BA1

ktr.

2 2

pas3

pas

2 4

pas

4 5

pas

5 6

pas

6 7

pas

pas

pas

  

1 naturalne, 15–18 PC

2 naturalne zejście

3 forsujący, rzecz jasna

4 5+, forsing na jedno okrążenie (choć jest to kwestią ustaleń w parze); gracza N nie stać na mocno propozycyjne skontrowanie 2

5 ręka silniejsza niż ta, z którą S skoczyłby na 4 w poprzednim okrążeniu (S spodziewał się, że partner skontruje 2; oczywiście po takiej kontrze również zapowiedziałby 4)

6 inwit, przede wszystkim atutowy; N wie, że partner ma silną rękę na pikach, najprawdopodobniej z krótkością treflową, sam dowartościował natomiast swoje układy impasowe w kolorach czerwonych (ze względu na wejście W 1BA), inwituje więc szlemika

 

Po ujawnieniu przez gracza W faktu posiadania wszystkich brakujących miltonów szlemik pikowy na NS staje się kontraktem znakomitym – rozgrywający wie bowiem, że oba impasy w kolorach czerwonych na pewno wychodzą! Proszę zwrócić uwagę na siłę dobrej lokalizacji honorów – na NS wychodzi również szlemik kierowy, na siedmiu atutach.

Oczywiście dobrze zdaję sobie sprawę z faktu, że prezentowana tu droga wiodąca stronę NS do szlemika marzeń – to przede wszystkim sekwencja życzeniowa. Ach, gdyby powtórzyło ją chociaż kilka par uczestniczących we wrześniowych Korespondencyjnych Mistrzostwach Polski 2004...

 

Minimaks teoretyczny: 6 (NS), 12 lew albo 6 (NS), 12 lew; 1430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 11 (NS);

–12 (NS);

– 12 (NS);

BA – 9 (NS).