Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.
|
||||
|
|
|
||
|
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
2 |
pas |
3 |
pas |
4 |
pas |
pas |
pas |
1
ręka ta w graniczny sposób spełnia standardy stawiane w Polsce odpowiedzi two-over-one (alternatywą jest odpowiedź 1BA)2
5+3
skoro już powiedziało się "a", to trzeba też powiedzieć "b": nawet jeśli partner ma w kierach tylko singla, to karta N będzie coś warta wyłącznie przy grze w ten kolor; jest to jednocześnie zapowiedź skrajnie negatywna, zamykająca (jeśli chodzi o perspektywy wyższej gry)
albo:
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1 |
pas |
1 BA1 |
pas |
2 |
pas |
2 |
pas |
2 BA4 |
pas |
3 BA/4 |
pas |
pas |
pas |
1
w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku nieforsujące2
w NS naturalne albo nieminimum w składzie zrównoważonym, we WJ – jednoznacznie naturalne (4+3
naturalne, sześciokart albo bardzo dobra piątka4
misfit kierowy, nadwyżka (16–17 PC)5
i w tym wypadku skłaniałbym się raczej ku 4
4 zostaną bezproblemowo wygrane – rozgrywający
odda tylko lewę atutową oraz trefla i pika. Końcówka bezatutowa jest
jednak gorsza od kierowej jedynie teoretycznie, w praktyce prawie zawsze
weźmie się bowiem na nią lew dziesięć (co będzie równoznaczne z
bardzo dobrą notą turniejową). Dziesiątej lewy grającego w bez atu
pozbawiłby bowiem tylko i wyłącznie zupełnie nierealny pierwszy wist
pikowy [i to – przy 3BA (S) – jedynie atak
6, a
przy 3BA (N) zarówno wyjście
D, jak i
3!].
Minimaks teoretyczny: 4 (NS), 10 lew; 420
dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 8 (NS);
– 8 (NS);
– 10 (NS);
– 9 (NS);
BA – 9 (NS).