Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.
K98 A5 Q10643 AJ6 |
||||
10643 10864 5 KQ109 |
AQJ2 9 AKJ82 532 |
|||
75 KQJ732 97 874
|
W |
N |
E |
S |
pas |
1 |
pas1 |
1 |
pas |
1 BA |
pas2 |
2 |
pas |
pas |
ktr.3 |
pas |
2 |
pas |
pas |
pas4 |
1
z taakimi karami E musi na razie spasować2
także jakakolwiek interwencja po rebidzie otwierającego 1BA byłaby zbyt ryzykowna3
teraz jednak, gdy przeciwnicy wreszcie się zlimitowali, gracz E nie powinien odpuszczać rozdania (zwłaszcza że jest w założeniach korzystnych)4
ze względu na niekorzystne dla swojej strony założenia S nie przepchnie się już raczej w 3
A WE mogą tu w łatwy sposób zrealizować aż końcówkę w piki: rozgrywający ma do oddania jedynie kiera i dwa trefle, a jest w stanie skompletować pięć wziątek atutowych, trzy karowe (po impasie damy) oraz dwie treflowe. Co więcej, po zdradzonych licytacją rozkładach i lokalizacji honorów będzie to rozgrywka raczej bezproblemowa. Rzecz jasna, nie sądzę jednak, aby do wykładanej końcówki pikowej dolicytowało się zbyt wiele par WE.
Minimaks teoretyczny: 4 (WE), 10 lew; 420 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
– 9 (WE);
– 8 (WE);
– 8 (N!);
– 10 (WE);
BA – 7 (NS).