Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003
IX turniej  par 8 września 2003

 

Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.
   

 K83
AKQ763
986
5

    

 Q7654
10
J4
AKJ103

 A92
J84
A753
962

  
   

 J10
952
KQ102
Q874

    

W

N

E

S

2 1

3

3

4 (?)

pas

pas

4 (!)

pas

pas

pas

    

1 dwukolorówka piki plus młodszy

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

2 1

3

3

ktr.2

pas

4

4

pas

pas

ktr.

pas

pas

pas

      

 

1 jak wyżej

2 "coś" w karcie

 

 

 

 

albo:

W

N

E

S

2 1

3

4 (!)

pas

pas

pas

    

 

1 jak wyżej

 

 

albo:

W

N

E

S

2 1

2

ktr.2

3

pas

4

4

ktr.

pas

pas

pas

  

 

1 dwukolorówka Wilkosza

2 kontra do długości

Trudne, ale interesujące rozdanie – jak zwykle, kiedy występuje problem kiery przeciwko pikom. Tym bardziej iż w tym wypadku obie strony mogą wziąć po dziesięć lew! Nieco trudniejsza jest zwycięska rozgrywka końcówki pikowej na WE – aby ją zrealizować, należy starannie zaplanować kolejność zagrań (komunikację). Licytacja może się rozwijać w różny sposób – zależnie od stosowanych konwencji, oceny kary oraz taktycznego podejścia graczy obu stron. Wymieniłem kilka możliwych wariantów, w praktyce będzie ich bez wątpienia dużo więcej. Nie potrafię też określić, jaki zapis będzie dominował w protokole, na pewno jednak nierzadko znajdzie się tam 790 dla WE – za zrealizowane przez tę stronę 4 z kontrą. Nie spodziewam się natomiast, aby te 4 były często przelicytowywane przez stronę NS atakująco-obronnymi (i zarazem minimaksowymi) 5.

Minimaks teoretyczny: 5 (NS) z kontrą, 10 lew; 200 dla WE.

następne rozdanie