Korespondencyjne Mistrzostwa Polski 2003 |
![]() |
IX turniej par 8 września 2003 |
Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.
![]() ![]() ![]() |
||||
![]() ![]() ![]() |
|
![]() ![]() ![]() |
||
![]() ![]() ![]() |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
1 |
2 BA2 |
ktr. |
5 |
pas3 |
pas |
5 |
6 |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
1
przyzwoite 11 PC w składzie trójkolorowym, w tym dwie starsze czwórki, otwarcie licytacji jest więc w pełni uzasanione2
(na ogół nielimitowana) dwukolorówka 5+–5+ na młodszych3
pas forsujący, rzecz jasnaOto przykład właściwego rozwiązania przez obie strony
problemów tego rozdania. Po 5 E
– S, mimo minimalnej siły – forsująco pasuje (singiel karo,
możliwość gry we wszystkie pozostałe kolory), po 6
musi już jednak powstrzymać jakiekolwiek dalsze zapędy partnera, zgłasza więc
kontrę. I rzeczywiście, 5
jest
na linii NS wykładane, podczas gdy 6
nie wychodzi ze względu na konieczność oddania dwóch asów. A 6
z kontrą okazazuje się wielce opłacalną obroną popartyjnego kontraktu
przeciwników – E odda tylko trzy lewy i wpadnie za 300.
Minimaks teoretyczny: 6
(WE) z kontrą, 10 lew; 300 dla NS.